ඇයද මව් නම් විය - 9 කොටස

චායාරූ අන්තර්ජාලයෙනි

ආ එන්නකො අම්ම ටිකක් මෙහෙට..

ආ.. ඇයි ටී.ච..

මේ අම්මගේ හස්බන්ඩ් නෑ නේද..

න්..නෑ ටී..ච අක්සිඩන්ඩ් එකක් වෙලා නැති උනා.

අ..ආ එක තමයි. ඔයා දැන් තැනක වර්ක් කරනවද?.. ඉන්නේ හස්බන්ඩ්ගෙ ගෙදරද..?

ඔව්.. ගාර්..ම.න්ට් එකක. බෝර්ඩ් වෙලා ඉන්නෙ..

හ්..ම් දැන් එතකොට උත්සවේට ගෙවන්න සල්ලි තියෙනවද.. තාම ගෙව්වේ නෑ නේද..

නෑ.. ටීච.. මං තව මාසෙකින් ගෙවන්නම්..

ආ කමක් නෑ.. මං ඒක අහන්න නෙමෙයි කතා කළේ.. ඔයා කැමති නැද්ද පාට් ටයිම් වර්ක් කරන්න.. දන්නවනෙ.. ඔයාට කුලී ගෙවන්නයි, කෑම වලටයි, ස්කූල් පීස් ගෙවන්නයි.. කොච්චර සල්ලි හෙව්වත් අද කාලේ මදි..

ඔ..ව්.

මං පස්සේ විස්තර කියන්නං.. ඔයාගේ කන්ටැක්ට් නම්බර් එකක් දෙන්නකෝ..

මං ඉන්න ගෙදර එක දෙ..න්.නද

ආ කමක් නෑ.. කියන්න...

 

පෙර පාසල් ගුරුවරිය දෙවන වර හමුවේදී තමාගෙන් ඇසූ දෙයට තවමත් ඇය සලිත වී සිටි. මුදල් සඳහා එවන් දෙයක් කිරීමට කාට නම් හැකිද?. ඒත් මේ කොළඹ හමනා සුළඟ පවා ගමට වඩා වෙනස්ය. තම ආත්මයත් ගසාගන යන ඒ සුළඟට එකතුවීමට ඇයට හැකියාව නොමැත. දරුවා උස්මහත් වූ දිනෙක දැනගතහොත්, දෙමාපියන් දැනගතහොත්.. ඒ නැතුව අවට ඉන්න අය දැනගතහොත්, පාරේ බැස යන්නේ කොහොමද?.. ඇයගේ සිතේ දහසක් සිතුවිලි ඇතිවේ. එදින ඇයට නින්ද පැමිණියේද මහ රාත්‍රියත් පසුවීය. උදෑසන පෙර පාසලට දරුවා දමා ඈ වේගයෙන් ආවේ නැවතත් අර ගුරුතුමිය හමුවේදෝ යන බයෙනි.

_____________________________________

 

මොකද බං... දාඩියත් දාගෙන. පයින්ම ආවද.

ඔව්. ගෙදරටත් ගිහින් ආවේ..

හ්ම්.. මොකද කරදරයක්වත්ද.. ඇස් දෙකත් යට ගිහින්..

නෑ... ඊයේ රස්නෙට නින්ද ගියේ නෑ හරියට

දන්නවද.. අරු ලියුමක් එවල..

ක..වු.ද

කවුද ඉතින් ළමයින්ගේ මහ එකා... වෙන රෙජිමන්ට් එකක්ලු දැන් වැඩ...

අයිය එන්නේ කවද්ද..

ඒක ඉතින් ඌම තමයි දන්නේ.. ආරංචි අර කෙල්ලට ළමයෙක් හම්බෙන්නලු ඉන්නේ..

අක්කට කවුද කිව්..වේ.

ඒ පැත්තේ ඉන්නව මං කලින් වැඩකරපු ෆැක්ටරියේ යාලුවෙක්ගේ මල්ලි කෙනෙක්. එයාට කියල ආරංචි කරල බැලුව...

ඉති..න්

ඉතින් කියන්නේ හරියටම කියන්න බෑ කිව්ව.. ඒත් කිව්ව විස්තරත් එක්ක මිනිහ වෙන්න ඇති කිව්ව.. ඒ මල්ලි තව දන්න දෙතුන් දෙනෙක් දාල බලල.. ට්‍රාන්සර් එකක් හම්බෙලා වෙන කෑම්ප් එකකට ගිහින් එතකොට..

හනේ මන්ද... ඉතින් ඔයාට තියෙන්නේ ගෙදර දෙන්නට කියන්නනෙ..

උන්ට කියනවට වැඩිය හොඳයි කට බිම අතුල්ලගන්නව... උන් ඒකටත් ඉතින් මට දොස් කියයි.. මගේ වැරැද්ද හින්ද එහෙම උනේ කියල...

ඒක හරි වැඩක්නෙ.. ඔයා මොනා කරන්නද.

මේ.. ඉරිදා අර හන්දියේ පන්සලට යන්න ඉන්නේ එනවද අක්කත්..

හ්ම්.. හිටියොත් බැරියැ.. ඇයි පුජාවක් තියන්නද.

නෑ..  බුදුන් වඳින්න. ගමේ ඉද්දිත් නිතරම ළඟ තිබ්බ පන්සලට යනව එකයි..

මේවා අපේ ගම් වෙලත් හත් අවුරුද්දකින් ගිහින් නෑ ඔය පන්සලට..

 

ගම කියද්දී ඇයට නැවතත් ගමේ යන්නේ කවද්දැයි මතක් විය. යන්නේ මොනවා අරගෙනද?. ගිහින් මොනවා කතා කරන්නද?. ගෙදර අය මොනවා අහයිද.. මොනවා කියයිද.... කරන්න තියෙන්නේ කරබාගෙන කියන දෙයක් අහගෙන සිටීම පමණි. වැරැද්ද තමන් අත නිසා එසේ සිටීමටද සිදුවේ. අවුරුදු ගණනකින් තම මවගේ, පියාගේ, සහෝදර සහෝදරියන්ගේ හා අසල්වාසීන්ගේ මුහුණු ඇය දැක නොතිබිණි. ඒවා කෙලෙස කාලයේ වෙනසට හසුවන්නට ඇත්දැයි ගිය විට දැකගත හැකිය. එවිට ඒ අයද තමන්ගේ වෙනස්වීම් දැකගනු ඇත.

ඇයද මව් නම් විය - 8 කොටස

 

චායාරූ අන්තර්ජාලයෙනි

පෙර පාසල් ගුරුදෙගුරු රැස්වීමක් කැඳවා ඇති නිසා ඇයට නොයා සිටීමටද නොහැක. තිබෙන හොඳම ඇඳුම ඇඳගෙන පුතු සමග බසයට ගොඩවූ ඇය මොනවා අහයි දැයි කියා බියට පත්විය. "සමහර විට උත්සවේ ගැන කතා කරන්න වෙන්න ඇති. සල්ලි ගැන ඇහුවොත් මොනව කියන්නද මන්ද..." කියා සිත සිතා ගමනාන්තයෙන් බැසගෙන පෙරපාසලට තම දරුවාද සමග ඇතුළුවිය.

 

කෝ එන්න අත අල්ලා ගන්න..

ඉතින් අම්ම අල්ලගන්නකො.. මට කියන්නේ..

පුතා මේ ටීච ආයෙ ඇහුවෙ නෑ නේද සල්ලි ගැන..

නෑ.. ඒත් ඕගොල්ලන්ගේ ගෙදර හම්බකරන්නේ කවුද කියල ටීචකෙනෙක් ඇහුව..

ඉතින් පුතා මොකද කිව්වේ...

මං කිව්ව හැමදේම ඉතින් අම්...ම.. විතරයි කරන්නේ කියල

හොඳ පුතා.. වෙන මුකුත් ඇහුවෙ නෑනෙ..

නෑ.. අම්මේ අන්න අමායත් ඇවිල්ල..

ආ.. පුතා අත කටේ දාන්නේ නෑ.. එක හොඳ නෑ කෝ පහලට දාන්න.

කන වෙලාවට විතරද එතකොට දාන්න හොඳ..

 

ඇය පුදුමයට පත්විය... ළමුන් වැඩි තේරුමක් නැතුව කියන කතා සමහරෙක් වැඩිහිටියන්ටද ඒහා ගිය කතාය. ඔවුන්ට යම් යම් දේවල් ගැන වැඩිහිටියන්ට පවා නොදෙවෙනි අවධානයක්, දැනීමක් ඇත. දිනක් හවස බසයේ ගමන් කරමින් සිටියදී විවිධ ප්‍රශ්න අසා එක විටම බසයේ රියදුරා දෙස මදක් වෙලා බලා හිඳ සිටි දරුවා

 

අම්..මේ අපි ඔක්කොමලව ඩ්‍රයිවර් අංකල් ගිහින් දානවනම් එයාව ගිහින් දාන්නේ කවුද..

එයා බස් එක අන්තිමට ගෙදර අරගෙන යනවා පුතා..

එච්චර ලොකු බස් එකක් දාන්න ඉඩ තියෙනවද අම්මේ ඒ අංකල්ගේ ගෙදර..

ඔව් පුතා නැත්තං බස් එකක් ගන්නේ නෑ නෙ.. ඒ අංකල්.

ඒකනේ.. එච්චර ලොකු ගෙයක් තියෙනවනම් මොකටද අම්මෙ ඒ අංකල් බස් එලවන්නේ.. අපි ඉන්න ගෙදර ආච්චි, සීයයි වගේ ඉන්න පුළුවන්නේ..

 

දිනක් පාරේ ඇති කහ ඉර පෙන්වමින් ඒ අඳ තිබෙන්නේ මොනවාට දැයි අසා සිටි විට ඒ පාර පැනීමට බව ඈ කියා සිටියදී "ඉතින් අම්මේ හැමෝම එතනින් පාර පනිනේ නෑනෙ” යයි දරුවා කීවේය.

එහෙම අය අල්ලන්න තමයි පුතා පොලිස් අංකල්ල දාල තියෙන්නේ..

ඉතින් ඒගොල්ලොත් පනිවනේ...

 

තවත් දිනෙක බාස් කෙනෙක් පෙන්වමින් "අම්මේ අර අංකල් විතරක් ඇයි අව්වේ වැඩ කරන්නේ..

ඒ පුතා හරියට ඉගෙන ගත්තේ නැති උනහම.. පෙන්වා නෙ. ඔයාටත් වෙන්නේ ඔච්චරයි ඉගෙන ගත්තේ නැත්තං..

ඉතින් අම්මේ ඉගෙන ගත්ත අයට ගෙවල් හදන්නේ ඉගෙන ගත්තේ නැති අයද එතකොට..

 

මෙවන් තැන්වලදී ඇය බොහෝ විට නිහඬව හිඳීමට වග බලා ගනී. සමහර අවස්ථාවල උත්තරදී ඉවරයක් නැත. තවත් සමහර විට දෙන උත්තරයද ප්‍රශ්නයක් කොට නැවත අසයි. ඒ දරුවන්ගේ හැටි බව දනිතත් ඇයට සමහර අවස්ථාවාදී තරහ යන වේලාවන්ද නැතුවා නොවේ. එවන් දිනයක සැරකරමින් ගැසූ පහරකට පුතා දහවලට නොකාම ඇඳට වී අඬන්නට විය. එදින ඉරිදා දිනයක් විය.

 

කෝ එන්න පුතා.. එන්න දැන් හරි.. මේ බත් ටික කන්න

බෑ.. කන්..න බෑ

ආ එන්න ප්ලේන් එකක් අරගෙන දෙන්නම්...

එපා.. මට බෑ..

හරි එන්නකො.. හවස කඩේ ගිහින් ගමු.. කෝ එන්න.. ලස්සන බල්බ් පත්තුවෙන එකක් ගමු..

උඩ යන එක...ක්.ද. මොහොතකට පෙර තරහව ඇඳේ ගුලිවී සිට දරුවා දැන් ඇය අසලට පැමිණ සෙල්ලං බඩුවල විස්තර අසමින් සිනාසේ.

සියැටෙල් ගේ ලියමන.....

 

චායාරූ උපුටාගැන්ම අන්තර්ජාලයෙනි

1845 දී පමණ එක්සත් ජනපද ජනපතිවරයා රතු ඉන්දියානුවන්ගෙන්, ඔවුන්ගේ වාසභවන.. වසන භූමිය කාසිවලට හුවමාරු කරගන්න උත්සාහයක යෙදෙනවා. එයට පෙරලා යැවූ ප්‍රතිචාරයක් ලෙස සියැටෙල් (සිත්ල් ලෙස සමහරුන් හඳුන්වනවා) නම් රතු ඉන්දියානු මූලිකයා යැව්ව යයි කියනා පිළිතුරු ලිපියක් ලෝකේ පුරා ප්‍රචලිතය. කාව්‍යමය ස්වරූපයක් රැගත් මේ ලියමන ඔහුගේම නොවන බව ඇතුළු තවත් මත බහුතරයක් තියේ. ලියමන සම්බන්ධ ප්‍රධානම මතය එය සියටෙල්ගේම යයි වෙනකොට අනෙක් ප්‍රධාන මතය එය හොලිවුඩ් චිත්‍රපට රචකයෙකුගෙ බවයි. කොහොමින් උනත් ජනපති වෙත ගෙන යන ලියමන සියටෙල්ගෙන් ලියා ගන්න වෙන්නෙ වෙනත් අයෙකුට. මොකද ඔහුට ඉංග්‍රීසි නොහැකි වන්නට පුළුවන්. ඒ නැතත් ලියන්නට තිබෙන හැකියාව නොතිබෙන්න පුළුවනි බොහෝ විට. (ප්‍රසිද්ධ වූ ලියවිල්ල සත්‍යය ලියමන කාව්‍යාත්මක රිද්මයක් එක් කරමින් වඩා අරුත් මතු වන අයුරින් කළ එකක් බවයි වැඩි තාර්කික බවක් තියෙන්නෙ. එහෙම සිදුවුනොත් එය බොහෝ විට චිත්‍රපට රචකයාගේ වීමට ඇති ඉඩකඩ ඉතා වැඩී).

මේ ලියනම සම්බන්ධව නැගෙන අනෙක් ගැටලුව පොඩි පොඩි වෙනස්කම් සහිත ලිපි කිහිපයක්ම පැවතීම. කොහොමින් නමුත් මේ ලියමනේ හෝ ලියමන් වල ගැබ්ව තිබෙනා කරුණු කාරණා ලෝකයේ බොහෝ දෙනෙක්ගේ අවධානය හා ඇස් අරෙව්ව දෙයක් වුනා. මන්ද මේ ලියමන හරිම විචිත්‍රවත් අයුරින් විදහා පානවා අපට පරිසරයෙන් වෙන්ව වත්මනේ දියුණුව යැයි සලකන මේ මිරිඟුව පසුපස හඹා යන අමන ක්‍රියාවත් සමග සොබාදහමත්, සතා සීපාවත්, මිනිසාත් බැඳී ඇති සදාතනික බැම්ම බිඳිගන්න ආකාරය. ඒ නිසාවෙන් මෙහි ඇතුළත් සමහර යෙදුම් පරිසර හිතවාදීන් ඇතුළු බොහෝ දෙනා නිතර උපුටනය කර ගන්නවා.

        මේ එවන් එක් ලියමනක දිගහැරුම...

වොෂින්ටන්හි නායකයාණන් අපේ ඉඩම මිලදී ගැනීමට කැමති බවට පණිවිඩයක් එවයි. නමුත් අහස, පොළොව මිලදී ගැනීමට හෝ විකිණීමට හැක්කේ කෙසේද....ඉඩම ? අදහස අපට අමුතුයි. වාතයේ නැවුම් බව හා ජලයේ දීප්තිය අපට අයිති නැතිනම් ඔබට ඒවා විකුණන්නේ කෙසේද? සෑම පයින් කිනිත්තක්ම, සෑම වැලි සහිත වෙරළක්ම, අඳුරු වනයේ සෑම මීදුමක්ම, සෑම තණබිමක්ම, සෑම නිහතමානී කෘමියෙක්ම මාගේ ජනතාවගේ පාරිශුද්ධ වස්තු හා අත්දැකීම් වන්නේය. සුගන්දවත් පුෂ්පයෝ අපගේ සොහොයුරියෝය. වලසා, මුවා, අශ්වයා, මහා රාජාලියා මේ සියල්ලෝම අපගේ සහෝදරයෝ වෙති. ගිරි ශිඛර ද, තණබිම්වල පිනි ද, අශ්වයාගේ මිනිසාගේත් සිරුරේ උණුසුමද යන මේ සියල්ල එකම පවුලකට අයත් වේ. ඇළ දොළ සහ ගංගාවල දිය දහර හුදු ජාලයම පමණක් නොව අපගේ මුතුන්මිත්තන්ගේ රුධිරයයි. අප භූමිය ඔබට ලබාදෙන්නේ නම් එය අපට පාරිශුද්ධ වස්තුවක් බව මතකයේ තබා ගත යුතුය. විල්වල පැහැදිලි ජලයේ ඇති සෑම දිලිසෙන ඡායාවක්ම මගේ ජනතාවගේ ජීවිතයේ මතක සටහන්ය. මේ ජලය නගන හඬ මගේ මුතුන්මිත්තන්ගේ හඬය. ගංගාවෝ අපගේ සොහොයුරෝ වෙති. ඔවුහු අපගේ පිපාසය සංසිඳවති. එබැවින් ඔබලා සහෝදරයෙකුට දක්වන කරුණාව ගංගාවලටද දිය යුතුය.

අපි ඔබට අපේ ඉඩම් ලබා දෙනවානම් වාතය අපට අනර්ඝ බවත්, සතුන් හා මිනිසුන් සියලු දෙනාම හවුලේ එය බෙදා ගත් බවත් මතක තබා ගන්න. අපේ මුතුන්මිත්තන්ට පළමු හුස්ම දුන් සුළඟට ඔහුගේ අවසන් හුස්මද එකතුවුණි. ඒ සුළඟම අපේ දරුවන්ගේ ජීවිතයට ආත්මය ලබා දෙයි. තණබිම්වල මල් වලින් මිහිරි වන සුළඟේ පහස ලැබීමට එය පාරිශුද්ධව තබා ගත යුතුවේ.

අපි මෙය දනිමු. මහ පොළොව මිනිසාට අයිති නැත. එහෙත් මහ පොළොවට මිනිසා අයත්ය. සියලු දෙනාම එකම රුධිරයකින් ජීවත්ව එකට සම්බන්ධවේ. ජීවිතය නමැති දැල මිනිසා වියමන් නොකළ අතර ඔහු එහි එක් නූලකි. ඔහු ඒ දැලට යම් හානියක් කලොත් එය තමාටම කරගන්නා අවැඩකි. සියලුම මී හරකුන් ඝාතනය කළ විට කුමක් සිදුවේද? ....වඩා වටින්නේ දුම්රියද? බොහෝ මිනිසුන්ගේ සුවඳින් ගහන රහස් සඟවා ඇති වනන්තරේ කඳුකර දර්ශනය, කතා කරන වයර් මගින් මකා දැමූ විට කුමක් සිදුවේද? අන්තිම රතු මිනිසාත් අතුරුදහන් වූ විට ඔහුගේ මතකය තණපිටි මැදින් ගමන් කරන වලාගැබක සෙවනැල්ලක් වූ විට තවදුරතත් මෙහි මේ වනාන්තර පවතීද? කිරි දරුවෙකු මවගේ තුරුලට ආසා කරනවා මෙන් මිහිකත දරුවෝ වන අපිද මේ පොළොවට ආදරේ කරයි.

ඉතින් අප ඉඩම් ලබාගන්නවා නම් ඔබලා අප කළ අයුරින්ම සියලු දරුවන් වෙනුවෙන් දේශය ආරක්ෂා කර එයට ආදරය කරන්න. අපි ඒ ගැන සැලකිලිමත් වූ නිසා ඔබලාද සැලකිලිමත් වන්න. අපි භූමියේ කොටසක් ඒ නිසා ඔබද භූමියේ කොටසක්ය. කිසිම මිනිසෙකු ඔහු රතු වේවා, සුදු වේවා වෙන්ව සිටිය නොහැක. අපි හැමෝම සහෝදරවරුන්ය.

අතීතයෙන් අනාගත යෞවනයට ලියමනක්..

 

මිහිරෙන් බරවූ

ඒ සිහින මාවතේ

නව තාරුණ්‍යයත් ඇවිද යනවා

සඳ රැස් වැටෙනා හවස් පුරා

පෙර එදා ගියවුන් මෙන්

දෙකට බෙදුණු ඒ මාවතේ....